Mag ik de groentekaart?

Bij de meeste restaurants hebben ze naast de menukaart nog een wijnkaart, een lunchkaart, een dessertkaart. Maar een groentekaart? Als je geluk hebt kun je naast je hoofdgerecht wel kiezen uit een paar salades en/of vegetarische gerechten. Maar al te vaak zijn dat dan ook weer "hoofdgerechten", dus ben je dan al snel duur uit, neemt het onmogelijk veel plaats in op de veelal veel te kleine tafeltjes en kun je zelfs na een onbehoorlijke schranspartij niet anders dan een schandelijke berg voedsel terug naar de keuken laten gaan.
Binnen ons gezelschap was dus al vaak geopperd dat een groentekaart toch geen overbodige luxe zou zijn. Waarom de chefkok laten dicteren dat bij de red snapper een bedje van kapotgefrituurde rucola zou horen? Waarom de zalmfilet op kleffe spinazie (nog ongezond ook!). Waarom naast een kalfsoestertje alleen een garnering van grofgeplukte zanderige sla, een doffe dikke schijf komkommer, een kwart waterige halfrijpe tomaat zonder dan ook maar een drupje olie of azijn?

Het hoofdgerecht hoort in Nederland kennelijk een vleesgerecht te zijn, bij de gratie koks staan er nog 1 of 2 vissen op de kaart en heel misschien een kip (dat was toch het meest veelzijdige stukje vlees?). Aan sauzen wordt een sterk wisselende aandacht geschonken. De ene kok vind dat hij op elk bord een niet al te zuinige lepel saus uit een pakje moet gieten, de ander maakt een verbluffend sausje van cranberries met zwarte bessen en cantharellen, maar geeft er zo weinig van dat het vervlogen is voor je goed en wel geproefd hebt.
Zelden krijg je een saus naar keuze, zoals het hoort, in een sauskom met sauslepel, in voldoende hoeveelheid en NAAST, niet OVER je eten.
Maar goed, saus krijg je tenminste nog en gemiddeld wel voldoende, meestal bepaald niet geschikt voor zoutarm of cholesterolverlagend dieet, maar het is onmiskenbaar aanwezig op de meeste bestelde gerechten. Het moet immers vlot gesmeerd de kelen inglijden.

Groente, ja dat is een ander verhaal. Dat moet gekauwd worden, dat houdt maar een tafeltje bezet. Het bestaat in allerlei mooie kleuren en vormen, leuke spielerei om een bord optimaal mee te versieren. En in sommige gevallen zo vol mogelijk eruit te laten zien. Gelukkig gebeurt dat laatste vrijwel nergens meer met een berg droge zouteloze smakeloze frieten. Maar dat behalve het oog ook de smaakpapillen, het gebit en het spijsverteringskanaal van de klant er graag plezier aan zouden willen beleven, dat is de chefkok kennelijk een onbekend fenomeen. Wilt u vezelrijk voedsel? Kauw maar op de papieren servetten. Wilt u vitamines? Men serveert graag een verse jus met vruchtvlees uit een vers pak van de Aldi.

Een uitzondering is de aspergetijd. Nu mag de klant eindelijk voor een groente kiezen. Kiezen? Nee, er staat dan maar 1 enkel aspergegerecht op de kaart. 4 stengels, liefst doodgekookt, hopelijk vers en zorgvuldig geschild, kwak Knor of Maggi saus, snippers ham, weer die verwenste slagarnituur en een schaaltje baggervette gebakken aardappels. Bah, maar wel ping kassa.

Aangenaam verrast waren we toen we dit weekend bij hotel Sassenheim, een v. d. Valk, op de kaart zagen "elk hoofdgerecht wordt geserveerd met 1 soort groente naar keuze. Wilt u meer keuzes, maakt u dit alstublieft kenbaar bij uw bestelling."
We bestelden 3 hoofdgerechten en wilden daar dan ook graag 3 soorten groene bij. Dat bleek niet mogelijk. De keus was "peultjes" of "tuinbonen". Die wilden we wel graag. Bij het derde hoofdgerecht kwam de bediener op het lumineuze idee "een bakje sla". Dat laatste moet nog aankomen. De tuinbonen waren uitgedroogd en misten bonenkruid. De frieten waren zwaar beneden peil. Last and absolutely least waren de peultjes die geen peultjes waren maar ongedopte taaie draderige niet gare, maar wel volgroeide doperwten.
Toen we, desgevraagd, (was alles naar wens?) onze grieven uitten, was het antwoord "Ja zeg, we zijn geen groenteboer". Die jongen schopt het vast nog ver...

Ober, waar blijft de groentekaart?